David Léclapart

Léclapart beschouwt zichzelf eerder als een agrariër dan een wijnmaker: met zijn champagnes laat hij zien wat er in zijn drie hectaren wijngaard, verdeeld over 22 percelen, gebeurt. Blenden is eerder uitzondering dan regel, veel van zijn champagnes worden gemaakt van druiven uit een oogstjaar en van een wijngaard.

In de kelder laat Léclapart zijn wijnen (deels) op gebruikte vaten spontaan vergisten en rijpen, malolactische vergisting wordt toegestaan en de dosage is altijd (zeer) laag. Sulfiet voegt hij in zeer kleine hoeveelheden toe. 

Dankbaar gebruikmakend van de kalkrijke bodem rond Trépail maakt Léclapart in kleine hoeveelheden elegante, droge en expressieve champagnes met goede zuren en een hartige indruk.